sł. Jerzy Rogacki
mel. trad. "The Ballad of St. Annes Reel"

W małym porcie, hen daleko stąd, nazwa nie jest ważna
Spędził parę dni, gdy na statek czekał.
Przyjaciół kilku z dawnych lat, jakaś kawa i obskurny bar
I głos skrzypiec, dochodzący gdzieś z daleka.

Przy barze gwar i monet brzęk, ktoś obcy mu powiedział: "Cześć!"
Ulicami ruszył w miasto w mroźną noc.
Żółte światła, otwarte drzwi, "Witaj Stary, nie zimno ci?"
I już wiedział, że w tym miejscu zdarzy się coś.

Słyszałem gdzieś już tę melodię. Gdzie to było? - Nie wiem sam.
Może kiedyś w jakimś innym porcie zagrał mi ją wiatr,
Może chmury na niebie pisały ją, może nucił ją zakochany ktoś,
Lecz tak słodkie brzmienie słyszę pierwszy raz.

To ten skrzypek rzucił czar i nagle zawirował świat.
Zaczarował jego stopy tak, że wpadły w dziwny trans.
Radosny śmiech na cały głos, kolorowe wstążki, dziewczęcy lok,
Garnitury i wytworne suknie dam.

A skrzypce leżą w szafie którejś z dziewcząt w mieście tym,
Zerwane struny, smyczek zginął, futerał razem z nim.
Ale czasem w taką grudniową noc, gdy powieje wiatr i zapadnie zmrok,
Tę melodię słychać jak za dawnych dni.