|
Nie wroce na morze
Polish words: Jerzy Rogacki
Gdy wreszcie dotarlem do Liverpool,
Dosyc juz tego, juz nigdy wiecej Na morze nie wroce, o nie! I dalem namowic sie. "Chodz ze mna maly, wiem czego ci brak, Nie bedzie ci ze mna zle." Gdy swit mnie obudzil, nie bylo juz jej, Zniknela jak we mgle. Wsciekly i goly wiedzialem juz, ze Znalazlem sie znowu na dnie.
Wsciekly i goly wiedzialem juz, ze Znalazlem sie znowu na dnie. Nie wiedzac co zesle mi los. Znajomy werbownik zdziwil sie, gdy Znowu uslyszal moj glos. "Niedawno mowiles, ze skonczyc z tym chcesz, Takich jak ty mam ze stu. Lecz dosyc tej gadki, zabieraj manatki I ruszaj na morze znow!"
Dosyc tej gadki, zabieraj manatki I ruszaj na morze znow. W strone arktycznych morz, Gdzie wsciekle wichry, ziab, snieg i lod, Ze prawie zamarza rum. Gdybym mial chociaz co wciagnac na grzbiet, Nie byloby moze tak zle. Predzej skonam, niz dam nabrac sie, By plynac kiedys znow rejs.
Predzej skonam, niz dam nabrac sie, By plynac kiedys znow rejs. A rece sa tylko dwie. Od piatej rano do zmierzchu co dzien, Potem z nog scina mnie. Czasami po prostu nie chce sie zyc, Czy kiedys to skonczy sie? Znowu przyrzekam sobie, ze Na morze nie wroce, o nie.
Znowu przyrzekam sobie, ze Na morze nie wroce, o nie! Zabawic trza bylo sie. Znow dziewczynki i drinki - normalna to rzecz, Ktoz liczylby grosze swe? I znow, nim w kieszeni ujrzalem dno, Przyrzeklem sobie, ze Dosyc juz tego, juz nigdy wiecej Na morze nie wroce, o nie!
Dosyc juz tego, juz nigdy wiecej Na morze nie wroce, o nie! |