sł. Jarosław Zajączkowski
mel. trad. "Farewell to Tarwathie"

Żegnaj brzegu Tarwathie. Adieu Mormon Hills.
Biały ptaku Cremontu - w morze czas wyjść.
Białe żagle ma kliper, lekko pieści je wiatr.
Niespokojny jak mewa chciałby ruszać w jej ślad.

.Żegnajcie kamraci, rozstania już czas.
Biała Pani Północy białą mgłą wabi nas.
Nie ochłodzą mi serca słone lodowe łzy.
Im mnie dłużej nie będzie, większy żar spłonie w nim.

Tam u brzegów Grenlandii biała czai się śmierć.
Może wrócę bogaty? Wrócę, albo i nie.
Z niepokojem już czekam, by napełnić swój trzos.
W morzu gotów do walki czeka wal na swój los.

Zimny brzeg jest w Grenlandii, w lodach czai się zło,
Nie ma miejsca ni portu, o którym wiedziałby ktoś.
Och! Jak pięknie w Tarwathie śpiewa lądowy ptak,
Wielorybom o śmierci gwiżdże północny wiatr.

Niedźwiedź, król śnieżnych lądów, grozy zdławi nam krzyk.
Niepokojem ugości, z rykiem wedrze się w sny.
Gdy ładownie wypełni złoto grenlandzkich mórz,
Czas powrotu nadejdzie, nic nie wstrzyma nas już!