CZTERY REFY - Gdy pewnej nocy

Gdy pewnej nocy

sł. Andrzej Nowicki
mel. trad. "Barney Buntline"

Gdy pewnej nocy nadszedł sztorm
I morskie fale wzdymał,
Tytoniem splunął sternik John
I rzekł do majtka Jima:
"Północno-wschodni wieje, Jim,
Nic go nie wstrzyma w biegu.
Dopomóż Boże wszystkim tym,
Co dzisiaj są na brzegu."

Tych nieostrożnych ludzi strach
trzęsie w tej chwili właśnie.
I w łóżkach leżąc drżą, że dach
na łeb im zaraz trzaśnie.
Biedacy, jakże wszystkim nam
zazdroszczą niesłychanie.
Jakże by chcieli, zamiast tam,
być tu na oceanie.

Taki, na przykład, co spraw moc
ma w mieście poza domem
i wraca w tę burzliwą noc,
by swą popieścić żonę.
Gdy na pokładzie, ja i ty,
Spokojnie sobie leżym,
Na niego belki, cegły, tynk
Lecą, gdy miastem bieży.

Każdy z nas słyszał przecież to,
Że człowiek w mieście ginie.
Wypadki są, pożary są,
Złoczyńcy są w Londynie.
I wszyscy narażeni tam,
Bogacze z nędzarzami.
Dziękować Bogu tylko nam,
Żeśmy marynarzami.

"Gdy pewnej nocy" - ten tekst znajduje się w wielu śpiewnikach żeglarskich, pochodzących jeszcze z lat siedemdziesiątych, chociaż kojarzony był z zupełnie inną melodią. Dopóki nie natrafiłem na ślad pieśni kubryku "Barney Buntline", sądziłem, że jest to tekst współczesny. Po latach dowiedziałem się, że autorem tego bardzo wiernego przekładu jest Andrzej Nowicki. Refren został dopisany w oparciu o znany marynarski toast: " Za tych co... na lądzie!". Ci, co na morzu dadzą sobie radę".