|
Jack sięga po swój grog
sł. Jerzy Rogacki
mel. trad. "Can of Grog"
Gdy Jack po wantach wspina się, by wej¶ć na rei nok,
L±dowy szczur na pewno wie, że nie wlazłby tam on.
A Jack na przekór siłom złym rwie kotwę, rzuca log,
Obkłada szoty, sprawdza trym i sięga po swój grog.
Gdy do załogi wezm± go, to jasne będzie, że
Z robot± nawet w ciężki sztorm da sobie radę Jack.
Choć wokół morze w¶cieka się, nie słychać jego skarg,
Czy będzie to Grenlandii brzeg, czy równikowy skwar.
Gdy przyjdzie czas opu¶cić port, dziewczyna roni łzy
Jack wie już jak przekonać j±, by się nie martwić tym.
A potem Jack wypije grog i łatwiej będzie mu
Uwierzyć, że nie rzuci go gdy w morzu będzie znów.
Z babami jednak bywa tak - dzi¶ kocha, jutro nie.
Nie będzie się radować Jack, gdy zejdzie znów na brzeg.
Wzburzony tak jak morska toń rwie kotwę, rzuca log.
Utopić pragnie rozpacz sw±... i sięga po swój grog.
Utopić pragnie rozpacz sw±... i sięga po swój grog.
| 
