|
Dziewczę z Amsterdamu
sł. Robert Stiller
Najcwańsze dziewczę, jakie znam,
Los gorzki mnie nauczył, Że lepiej się nie włóczyć z tob±, Skarbie mój! Co gadam, dobrze zważ! Różane liczko, jasny wzrok, Spod czepka l¶ni złocisty lok. Nie będę się już włóczył z tob±, skarbie mój!
Co gadam, dobrze zważ! Obj±łem j±, zwyczajna rzecz, A ona krzyczy: "Łapska precz!" Nie będę się już włóczył z tob±, skarbie mój!
Co gadam, dobrze zważ! Więc ja j± na kolana w mig, A ona jeszcze bardziej w krzyk. Nie będę się już włóczył z tob±, skarbie mój!
Co gadam, dobrze zważ! Przyrzekła mi nie robić psot, I forsę przepu¶ciła w lot. Nie będę się już włóczył z tob±, skarbie mój!
|
