CZTERY REFY - Niech wiatr nas gna

Niech wiatr nas gna

sł. Jerzy Rogacki
mel. trad. "Homeward and Outward Bound"

Liverpool został za rufą gdzieś,
Sally, Mary i Bessie też.
"Kotwica klar!" i "Żagle staw!"
Płyniemy wreszcie w inny świat.

Wiatr wieje równo z East - North - East.
Dziesięć knotów robimy jak nic.
Działka rumu należy się.
O! Teraz dopiero żyć się chce.

Hurra, niech wiatr nas gna... Do pomp! Do fałów! I żagle szyć!
Każdy tyra, nie nudzi się nikt.
Po paru miesiącach masz dość tych mord
I marzysz, żeby znów ujrzeć port.

Hurra, niech wiatr nas gna... Aż dnia pewnego obudzi cię wrzask:
"Dwa rumby z prawej widać maszt!"
Klarować liny i żagle w dół,
To pilot jedzie, port blisko już.

Hurra, niech wiatr nas gna... I znowu port i forsy brzęk,
Panienek chętnych mnóstwo jest.
I wreszcie cię na wszystko stać.
Trzy lata w morzu to niezły szmal.

Hurra, niech wiatr nas gna... Bar za barem, za szynkiem szynk.,
I jeszcze jeden, i jeszcze jeden drink.
A każdy barman ma uśmiech ten sam:
"Pijcie chłopcy, należy się wam."

Hurra, niech wiatr nas gna... Za parę dni wydasz ostatni grosz,
Pożyczyć już nie będzie skąd.
Ten sam barman wskaże ci drzwi:
"Wstawaj Jack, teraz Johnny będzie pił!"

Hurra, niech wiatr nas gna... I biedny Jack pomyśli, że
W porcie gdzieś można załapać się.
Wyboru nie masz, musisz jakoś żyć,
Więc znowu w morze trzeba wyjść!

Hurra, niech wiatr nas gna...

"Niech wiatr nas gna" - bardzo popularna pieśń kubryku, śpiewana w różnych wersjach tekstowych po obu stronach Atlantyku. Opis cyklu, jakiemu poddawany był marynarz Jack, jest prawie zawsze ten sam. Zmieniają się jedynie szczegóły: trasa rejsu, nazwy geograficzne, imiona panienek ilość i rodzaje trunków.